Pytania i odpowiedzi

Prawie wszyscy pacjenci kwalifikują się do tego typu operacji.

Zabieg – operacja zaćmy najczęściej wykonuje się w znieczuleniu miejscowym kroplowym. Podczas całego zabiegu dodatkowo obecny jest lekarz anestezjolog który czuwa nad ogólnym stanem pacjenta.

Operacja zaćmy trwa około 20 min. Chirurg usuwa prze dwa małe cięcia, przy pomocy ultradźwięków zmętniałą soczewkę. Na jej miejsce wszczepia nową, sztuczną soczewkę.
Cały zabieg wykonywany jest pod mikroskopem a pacjent podczas całego zabiegu jest w pełnym kontakcie z chirurgiem okulistą.

Kwalifikacja do zabiegu usunięcia zaćmy odbywa się w gabinecie lekarskim.
Podczas wizyty wykonuje się badanie w lampie szczelinowej, pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego a także biometrię oka czyli obliczenie mocy sztucznej soczewki która zostanie wszczepiona podczas zabiegu.
Do zabiegu potrzebne są tylko podstawowe badania krwi i EKG.

Po zabiegu pielęgniarka pokaże Ci jak podawać krople do oczu. Dobrze jest aby na początku ktoś pomógł Ci w podawaniu kropli. Krople do oczu są niezbędne w leczeniu pooperacyjnym. Aby zapobiec zakażeniu i zmniejszyć stan zapalny po zabiegu dlatego należy stosować je regularnie. Krople używa się przez około 4 tygodnie po zabiegu.

Większość operacji na zaćmę jest wykonywanych na zasadzie „chirurgii jednego dnia”.
Oznacza to, że po wykonaniu operacji zaćmy po 2 -3 godzinach pacjent bezpiecznie może pójść do domu.

Należy unikać nadmiernego wysiłku, dźwigania i gwałtownego schylania.

Należy unikać pocierania i naciskania oczu.

Zabieg usunięcia zaćmy trwa ok 10-20 min.

Podczas zabiegu usunięcia zaćmy do oka operowanego zakłada jest specjalna rozwórkę, która pomaga w utrzymaniu otwartego oka.

W czasie operacji zaćmy stosuje się znieczulenie miejscowe w postaci kropli. Sporadycznie w wyjątkowych sytuacjach stosuje się znieczulenie ogólne.

Nie. Operacja zaćmy polega na usunięciu zmętniałej soczewki i wszczepieniu nowej, sztucznej, która nie ulega zmętnieniu tak jak naturalna soczewka. Po operacji zaćmy może dojść do zmętnienia torebki tylnej na której umieszczona jest sztuczna soczewka co niektórzy nazywają „zaćmą wtórą”. W takiej sytuacji wykonuje się otwór w torbie tylnej za pomocą lasera.

Przed operacją zaćmy pacjent przechodzi kwalifikację do zabiegu podczas, której przeprowadza się pełne badanie okulistyczne oraz wykonuje się liczne pomiary m.in. długości gałki ocznej. Na podstawie wyników przy użyciu odpowiednich formuł matematycznych wylicza się odpowiednią moc soczewki. Dlatego trzeba pamiętać, że badanie kwalifikacyjne ma duży wpływ na końcowy efekt operacji.

W ramach NFZ istniej możliwość wszczepienia tylko soczewek jednoogniskowych, dzięki którym możemy uzyskać dobre widzenie do dali lub do blizy. Po operacji zaćmy refundowanej konieczna będzie korekcja okularowa, najczęściej do czytania. W ramach zbiegów nierefundowanych przez NFZ pacjent ma możliwość wyboru soczewki bardziej zaawansowanej technologicznie tzw. premium. Aktualnie dostępnych jest kilkanaście rodzajów soczewek typu premium dzięki którym możemy całkowicie pozbyć się konieczności noszenia okularów.

W przypadków pacjentów spełniających odpowiednie kryteria wyznaczone przez NFZ istnieje możliwość wszczepienia soczewki torycznej, która koryguje astygmatyzm.

Tak, okres rekonwalescencji obejmuje od 2-4tygodni. W tym czasie zalecamy unikanie intensywnego wysiłku fizycznego, dźwigania i nadmiernego schlania się. Po operacji przewidziane są 2 wizyty kontrolne.

Tak po zabiegu pacjent powinien stosować krople. Po operacji przewidziane są 2 wizyty kontrolne.

Nie ma takiej możliwości.

Nie, obecnie operacje wykonuje się w trybie jednodniowym. Po ok.1 do 2 godzin od zabiegu pacjent może iść do domu.

Najgorszym powikłaniem po operacji zaćmy zdarzającym się bardzo rzadko jest zapalenie wnętrza gałki ocznej. Poza tym może wystąpić zmętnienie torebki tylnej, torbielowaty obrzęk plamki, dysfotopsje, dekompensacja rogówki, odwarstwienie siatkówki.

Przez kilka tygodni od zabiegu nie zalecamy stosowania makijażu okolicy oczu ze względu m.in. na ryzyko podrażnienie oka przez kosmetyki.

Zaćmę możemy podzielić na nabytą i wrodzoną – jest to podstawowy podział.
Kolejno zaćmę dzielimy na:
– zaćmę korową,
– zaćmę jądrową,
– zaćmę podtorebkową tylną,
– zaćmę podtorebkową przednią.

Zaćma wrodzona może objawiać się jako tzw. „białe źrenice”,które występują najczęściej przy dojrzałych zaćmach.
Innymi objawami zaćmy wrodzonej mogą być:
– częste przecierania oczu,
– brak zainteresowania pokazywanym dziecku przedmiotem,
– uciskanie przez dziecko oczu piąstkami lub kciukiem tzw. odruch palcowo-oczny.
W przypadku znacznego upośledzenia wzroku może wystąpić oczopląs i zez.

Główną przyczyną powstania zaćmy nabytej są fizjologiczne procesy starzenia organizmu. Wpływ mają także choroby układowe w tym cukrzyca oraz przyjmowane leki tj. glikokortykosteroidy. Poza tym zaćma może powstać wtórnie do urazu oka, zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej oraz po witerkomii.

Podstawowym badaniem na podstawie, którego lekarz może rozpoznać zaćmę jest badanie w lampie szczelinowej, w którym okulista ogląda przedni odcinek oka, w tym soczewkę i określa stopień jej zmętnienia. Oczywiście do pełnej diagnozy i kwalifikacji do operacji zaćmy wykonuje się szereg badań w tym ostrości wzroku, pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, badanie dna oka i biometrie niezbędną do wyliczenia mocy soczewki, która będzie wszczepiona do oka podczas operacji .

Po operacji zaćmy pacjent otrzymuje receptę na krople wraz z dawkowaniem, którego powinien przestrzegać . Ponadto zaleca się oszczędzający tryb życia, unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego, unikanie pocierania oczu i nadmiernego schylania. W początkowym okresie po zabiegu zaleca się unikanie makijażu okolicy oka. Jest to bardzo ważne aby stosować się do zaleceń lekarskich ,gdyż pomoże to uniknąć powikłań.

Jedynym skutecznym leczeniem zaćmy jest operacja usunięcia zaćmy. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu kroplowym. W czasie zabiegu zmętniała soczewka pacjenta jest usuwana i na jej miejsce wszczepia się nową, sztuczną soczewkę.

Zaćma korowa obejmuje obwód soczewki, zaczyna się jako białawe zmętnienia przypominające szprychy lub promienie . Pacjentom z zaćmą korową najczęściej przeszkadzają olśnienia powstałe wskutek rozproszenia światła. W momencie gdy zaćma korowa jest bardziej zaawansowana i zajmuje centrum soczewki widzenie ulega wyraźnemu osłabieniu.

Zaćma jądrowa rozpoczyna się zmętnieniem w centrum soczewki. Pacjenci z tym typem zaćmy często zwracają uwagę na poprawę widzenia z bliska co wynika ze zwiększonego załamywania promieni świetlnych przez zmienione jądro soczewki. W konsekwencji niektórzy pacjenci zaczynają czytać bez okularów. Gdy choroba postępuje widzenie staje się rozmazane, widzenie barw się pogarsza. Przy postępującym zmętnieniu jądrowym może dojść do powstania tzw. zaćmy brunatnej.

Zaćma podtorebkowa tylna powstaje w tylnej części soczewki tuż przed torebką tylna. U pacjentów z tym typem zaćmy bardzo szybko dochodzi do pogorszenia widzenia z powodu jej lokalizacji w osi widzenia. Obraz staje się zamglony i niewyraźny. Pacjenci z zaćmą podtorebkową tylną zwykle mają bardzo utrudnione widzenie „bliży”, ale także patrzenie w dal w słoneczny dzień lub w jasnym oświetleniu bywa dla nich trudne.

Z medycznego punktu widzenia, profilaktyka zaćmy właściwie nie istnieje. Zaćma głównie spowodowana jest starzeniem się organizmu i prędzej czy później dotknie większość osób w podeszłym wieku. Istnieją jednak czynniki ryzyka, które mogą przyspieszyć pojawianie się zaćmy jak i innych chorób oczy.
Przede wszystkim należy:
– chronić oczy przed promieniowaniem UV, nosząc dobrej jakości okulary przeciwsłoneczne,
– używać okularów ochronnych przy pracach budowlanych, cięciu, szlifowaniu chroniąc tym samym oczy przed ewentualnymi urazami mechanicznymi,
– regularnie kontrolować poziom glikemii,
– unikać palenia papierosów,
– dbać o zbilansowana dietę,
– pamiętać o regularnym badaniu oczu u okulisty.

• Jakiesąprzyczynyzaćmyuosóbwmłodymwieku?

  Zaćma w młodym wieku może być spowodowana:
  – urazem,
  – przewlekłym zapaleniem błony naczyniowej,
  – po witrektomii np. z powodu odwarstwienia siatkówki,
  – po lekach np. glikokortykosteroidach, amiodaron,
  – cukrzyca,
  – ekspozycja na promieniowanie,
  – zespoły metaboliczne,
  – nowotwory wewnątrz gałki ocznej,
  – palenie papierosów.

Nie należy zbyt długo zwlekać z operacją zaćmy ani czekać do momentu kiedy będzie dojrzała gdyż to zwiększa ryzyko powikłań i przedłuża czas operacji. Odpowiednio wczesne usunięcie zaćmy jest prostsze i mniej inwazyjne dla oka chorego, co skraca czas rekonwalescencji oraz powrót do aktywnego życia. Najbardziej narażone na ryzyko powikłań są pacjenci , którzy nie usunęli zaćmy w odpowiednim czasie tylko przenosiły ją do momentu bardzo słabego widzenia.

Kontrolne badanie u okulisty powinno przeprowadzać się raz roku. Oczywiście przypadkach pogorszenia widzenia lub innych towarzyszących zaburzeń narządu wzroku powinno się kontrole wykonywać częściej.

specjalistycelemzmianydawkowania?

Tak, po operacji pacjent może wrócić do pracy. Sztuczna soczewka wszczepiona do oka nie ulega zmętnieniu jak soczewka własna.

To zależy od stopnia w jakim zaćma zmniejsza ostrość wzroku i upośledza widzenie co może ocenić okulista.

Oko po operacji zaćmy goi się ok. 2 miesięcy. Najważniejszym okresem są pierwsze tygodnie od operacji, kiedy ryzyko wystąpienia ew. powikłań jest największe.

Operacja zaćmy jest najczęściej wykonywaną operacją w okulistyce i jest stosunkową bezpieczna.

Szacuje się, że 1-2% wszystkich zabiegów usunięcia zaćmy na świecie kończy się wystąpieniem powikłań.
Jednym z poważniejszych powikłań operacyjnego leczenia zaćmy jest krwotok do wnętrza oka oraz zapalenie wnętrza gałki ocznej, które występują bardzo rzadko. Inne możliwe powikłania to pęknięcie torby tylnej, obrzęki centralnej części siatkówki, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, odwarstwienie siatkówki, przemieszczanie się soczewki wewnątrzgałkowej .